Σάββατο 19 Μαίου.

Το μόνο πρωινό ξύπνημα που δεν με κουράζει είναι αυτό που πρέπει να προλάβω το πρώτο πλοίο για το νησί. 

Κι αναπνέω καλύτερα με το που φτάνω Ραφήνα και βλέπω την θάλασσα. Ετσι κι τώρα. Μόνο που αυτή τη φορά είχα ακόμα έναν λόγο να είμαι χαρούμενη. Την δεύτερη παρουσίαση του βιβλίου μου ''Love Status'' στον χώρο του Anemomiloi Andros apartments.

Λόγω δουλειάς έχω μείνει σε πολλά ξενοδοχεία. Και τα λατρεύω. Απολαμβάνω αυτήν την αίσθηση του να μπαίνω στο κάθε δωμάτιο κάθε φορά και να αντικρύζω το καλοστρωμένο κρεββάτι. Να διαλέγω που θα ανοίξω τις βαλίτσες μου, που θα απλώσω τον μικρόκοσμο μου δεξιά-αριστερά. 

Να περιδιαβαίνω όλους τους χώρους των εστιατορίων η των bars. Οταν λοιπόν ήρθε η πρόσκληση για την παρουσίαση η χαρά ήταν διπλή καθώς το να μιλήσω σε ανθρώπους από τον τόπο μου ήταν απλά μαγικό. Αυτό που δεν ήξερα ήταν ότι το συγκεκριμένο μέρος θα με έκανε να νιώσω τόσο ευχάριστα σαν να ήμουνα σπίτι μου. Φτάνοντας με υποδέχτηκε ο Sheldon -ένα πανέμορφο labrador- όλος χαρά. (Personal tip: Τα ξενοδοχεία που έχουν ζωάκια η τα επιτρέπουν στους πελάτες τους, έχουν πάντα απίστευτα καλή ενέργεια.) Η θέα της πισίνας μου επιβεβαίωσε πως το καλοκαίρι είναι ''προ των πυλών'' και πως είμαστε μια ανάσα μόνο μακριά. Το δωμάτιο ήταν κάτι παραπάνω από όμορφο. Εχω δει πολλά όμορφα δωμάτια. Και δεν με συναρπάζουν πάντα. Δεν με ελκύει πάντα η άψογη αισθητική τους. Αλλά ήταν η λάμψη στο βλέμμα της Kery Bourousi κάθε φορά που μου εξιστορούσε από που αγόρασε το κάθε αντικείμενο για το δωμάτιο , πως το φαντάστηκε, και ήταν αυτή η ζεστασιά που με έκανε να νιώσω πως το κάθε δωμάτιο φτιάχτηκε με αγάπη κι μεράκι. Η ηρεμία, το φως και η δροσιά έμπαιναν από το μπαλκόνι κι εγώ ανυπομονούσα να ξεκινήσει η βραδυά.

Μια βραδυά που κύλισε με ωραίους ανθρώπους, μεζέδες, jazz μουσική, υπέροχα γλυκά από το Ζαχαροπλαστείο Ζαϊρης Άνδρος, συγκινητικές ομιλίες από την Αθηνά Τσατσομοίρου, την  Μαριάνθη Πλειώνη και τον Δημήτρη Χέλμη, και φυσικά το χαμόγελο του Christos Balogiannis που έκανε τα πάντα για να απολαύσουμε εμείς κι οι καλεσμένοι κάθε λεπτό της εκδήλωσης.

Μιλήσαμε για έρωτα, για σχέσεις, για το διαδίκτυο. Για όλα αυτά που τελικά αφορούν όλους. Γιατί πέρα από όλα τα πετυχημένα projects και το επιχειρείν,'' we all need a solid ground in order to fly''. Και αυτό δεν είναι παρά οι ωραίες σχέσεις στις ζωές μας.

(Υπάρχουν τελικά μέρη που πας γιατί ''πάνε όλοι''. Γιατί αυτά τα μέρη είναι ένα ακόμα #trend. Και αυτό δεν είναι καθόλου κακό.

Υπάρχουν όμως μέρη που θα πας γιατί νιώθεις σαν να γύρισες ''σπίτι''. Νιώθεις όμορφα και ήρεμα. Σαν να έχεις βρεί ''εσένα'' μέσα σε αυτά. Την ιστορία σου, τις ρίζες σου.

Η Ανδρος δεν είναι το νησί ενός χαλαρού weekend. Και ας θεωρείται -λόγω απόστασης- από πολλούς έτσι. Η Ανδρος είναι ένα νησί που θέλεις πολλές μέρες και νύχτες να το εξερευνήσεις. Να ''γνωριστείτε'' καλύτερα. Θέλει τον χρόνο της για να σε μαγέψει.

Εχει καλά ''κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα''. Θα τα βρείς στα στενά της chic και πανέμορφης  Χώρας. Θα σου αποκαλυφθούν στο εμπορικό αλλά γραφικό Μπατσί. Ισως να τα πρέπει να τα ψάξεις στα μικρά χωριά γύρω από το λιμάνι του Γαυρίου.

Στα τριώροφα πυργόσπιτα στα Αηδόνια. Στα Λάμυρα-τα μονίμως ανθισμένα- η στις Μαίνητες και τα ολόδροσα νερά τους.

Στα μονοπάτια που θα σε τραβήξουν να τα περπατήσεις, (όλα τα χωριά συνδέονται με μονοπάτια, η πεζοπορία σε αυτά είναι απλά μια μαγική διαδικασία) και είναι ο καλύτερος τρόπος να ''συνδεθείς'' με το κάθε μέρος.

Τοποθεσίες όπως το Πάνω Κάστρο της Φανερωμένης, και ο παλιός υδρατμόμυλος -η αλλιώς Φάμπρικα- στις Στενιές.

Η δική μου ''μυστική τοποθεσία''? Το πέτρινο παγκάκι στα Αλαδινού, στο ιστορικό γεφύρι που σου δείχνει τον δρόμο για το Σπήλαιο, δίπλα από τις πάπιες και τα άλογα που ξεκουράζονται εκεί μόνιμα. Η ησυχία, απόκοσμη. Κανένας ήχος. Καμμιά περιττή φωνή.

Εχω και άλλες. Πολλές. Κάθε φορά ανακαλύπτω και ένα ακόμα μαγικό μέρος, που θα με τραβήξει για διαφορετικό λόγο κάθε φορά.

Και αυτό που με τράβηξε φέτος ήταν το  Anemomiloi Andros apartments. Και θα ξαναγυρίσω.

 

Να είσαι ταξιδιώτης. Ποτέ τουρίστας. 

Να έχεις τα μάτια ανοιχτά και την ψυχή έτοιμη να δεχτεί το ''διαφορετικό''. 

Και το νόημα του ταξιδιού είναι αυτό.

''Να γυρίσεις πίσω καλύτερος άνθρωπος''.