Τα media αναφέρονται συχνά στην επίθεση με βιτριόλι δίνοντας έμφαση στην ζωή της «όμορφης Ιωάννας».
Στα διαδικτυακά πηγαδάκια, μεμονωμένα άτομα εκφράζονται χαιρέκακα επειδή αυτό συνέβη σε μια όμορφη γυναίκα, ενώ οι ειδήμονες του facebook είχαν ήδη αποφανθεί πως μάλλον κάποιον ξελόγιασε ωσάν ακόμα μια «πέτρα του σκανδάλου». Αν εξαιρέσουμε το γεγονός πως ουδείς ξελογιάζεται αν ο ίδιος δεν επιθυμεί (δεν θυμίζουν όλοι οι άντρες τα λιγούρια που τρέχαν πίσω από τουρίστριες στις βιντεοκασέτες του 80) δεν είναι η πρώτη φορά που δαιμονοποιούμε την ομορφιά με την ηθική ως background. Και δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης να συγκινείται με κάτι τόσο φριχτό και την ίδια στιγμή να νιώθει και μια υποσυνείδητη ικανοποίηση.
Αν αυτή δε η ομορφιά συνοδεύεται και από καλή οικονομική κατάσταση ή μια γεμάτη εμπειρίες ζωή, τότε το συμπέρασμα είναι πως «δεν μπορείς να τα έχεις όλα».
Πώς άσχημα πράγματα συμβαίνουν και σε εκείνους που έχουν ένα ωραίο πρόσωπο ή σώμα και ζούνε καλά. Επιβεβαιώνουμε την όποια δική μας έλλειψη στην ατυχία του άλλου που είχε συνηθίσει να ζει μια ονειρεμένη ζωή.  (Η έτσι θέλουμε να πιστεύουμε).
Αν είναι ταπεινών και χαμηλών τόνων, αν δεν προκαλούν με την λαμπερή συμπεριφορά τους, η ομορφιά και ο πλούτος ίσως συγχωρούνται.
Αν κάποιοι είναι όμορφοι, δυναμικοί, πλούσιοι, διεκδικούν ότι θέλουν και στο τέλος κερδίζουν, η μοίρα μπαίνει στο προσκήνιο για να δώσει ένα «μάθημα».
Να κατεβάσει από το «καλάμι» αυτούς που τόλμησαν να είναι διαφορετικοί.
Η μεγαλύτερη όμως τόλμη είναι να ασχολείσαι μόνο με την δική σου ζωή.
Να δημιουργείς.
Να εμπνέεις.
Να αφήνεις το σημάδι σου.
Και να επιτρέπεις και στους άλλους να κάνουν το ίδιο.
Όλα τα άλλα κλισέ και μικρότητες.
#Live_And_Let_Live