Θα μπορούσε να απαντάει κάποιος πολλές ώρες πάνω στο «τι είναι η πατρίδα μας;».
Θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι είναι «η ωραιότερη χώρα στον κόσμο». Όμως όλες οι πατρίδες έχουν την δική τους λάμψη.
Ολοι οι άνθρωποι βλέπουν όμορφες τις δικές τους πατρίδες για πολλούς λόγους.
Η κάθε μία έχει τις δικές της εικόνες, γεύσεις, μουσικές, αγώνες, πληγές και απώλειες.
200 χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση -για την οποία δεν ξέρουμε επί της ουσίας όσα οφείλουμε να ξέρουμε- βιώνουμε πιο πολύ από ποτέ την ανάγκη για Ελευθερία.
Για Οξυγόνο. Για Ασφάλεια. Για Φως.
Αλλά και την αναγκαιότητα να σταθούμε ψύχραιμα απέναντι στις κακοδαιμονίες της φυλής.
Στα τρωτά της, που μας κάνουν να διχαζόμαστε ακόμα και σήμερα -μέσω της τεχνολογίας- για τα ίδια πράγματα που λίγο ως πολύ μας χώριζαν και 2 αιώνες πριν.
Δεν έχει νόημα να κολλάμε στο παρελθόν. Το κρατάμε, το μελετάμε, το σεβόμαστε και αναγνωρίζουμε μέσα από αυτό το παρόν, το μέλλον και τα λάθη μας.
Η Ελλάδα έχει την δύναμη να θεωρείται ένα Ευρωπαικό σύγχρονο κράτος με τις όποιες αδυναμίες του.
Πολλές εξ αυτών είναι στο χέρι μας να τις μετατρέψουμε σε δύναμη μέσα από μια καθημερινότητα που δεν θα διέπεται μόνο από καινοτομία, επενδύσεις και κερδοφόρο επιχειρείν, αλλά κυρίως από πολιτισμό.
Ευγένεια. Ενσυναίσθηση. Κοινωνική αλληλεγγύη.
Χωρίς εθνικές κορόνες και γραφικότητες -που μόνο θλίψη προκαλούν- ας είμαστε όλοι υγιείς για να γιορτάζουμε κάθε γιορτή που έχει νόημα.
Οι Ηρωες που πολέμησαν το 1821 κουβαλούν το βάρος της μετέπειτα ιστορίας και την χαρακτηρίζουν.
Οι σημερινοί Ηρωες πολεμούν μέσα από τα νοσοκομεία και αξίζουν τον σεβασμό όλων.
Η κάθε πατρίδα είναι οι άνθρωποι της.
Χρόνια Πολλά.