Η πιο σκληρή αλήθεια για την ζωή μας, είναι πως η ζωή μπορεί να γίνει όντως σκληρή.
Δεν θα είναι πάντα ροζ. Κάποιες φορές θα είναι και γκρι. Ενίοτε και μαύρη.
Και είναι οκ.
Κάποιες φορές δε θα θες να σηκωθείς από το κρεβάτι γιατί δε θα βρίσκεις νόημα στο να το κάνεις.
Και είναι οκ.
Οι περισσότεροι τελειώνοντας το σχολείο, βάζουμε σε κουτάκια τις ζωές μας. Κουτάκι *εργασία. Κουτάκι *γάμος. Κουτάκι *παιδιά. Κουτάκι *ευτυχία. Κάθε τικ στο κάθε κουτάκι, μας κάνει να νιώθουμε πλήρεις. Αλλά οι σχέσεις χαλάνε. Οι δουλειές δεν πηγαίνουν πάντα τέλεια. Τα λεφτά ίσως δεν θα είναι αρκετά, μεγαλώνεις κι μεγαλώνουν και οι υποχρεώσεις. Τα παιδιά ενηλικιώνονται και φεύγουν αφήνοντας πίσω ένα άδειο σπίτι. Κάποιοι φίλοι αρρωσταίνουν. Κάποιοι χάνονται ξαφνικά. Και έτσι όσα τικ (ticking the boxes) κι αν έχεις καταφέρει, θα έρθουν μέρες που θα νιώθεις σαν να σου τραβάει κάποιος το χαλί κάτω από τα πόδια. Όσο και αν θέλουν οι διάφοροι #new_age_coaches με τα super τους inspiring videos να σε πείσουν πως η ζωή είναι ένα ατελείωτο, χρωματιστό "ουράνιο τόξο", η αλήθεια είναι πως θα υπάρξουν κι μέρες χωρίς καθόλου χρώμα. Σκοτεινές. Η "ανεμελιά" θα γίνει μια λέξη που έρχεται από το παρελθόν.
Και αυτό είναι οκ.
Αλλά γνωρίζοντας πως αυτή είναι η πραγματικότητα αποκτάς δύναμη. Ξέροντας πως η κακή στιγμή σε περιμένει στη γωνία, ζεις πιο ουσιαστικά όλες σου τις στιγμές.
Κοιτάς τον ουρανό πατώντας γερά στην γη. Παίρνεις τον χρόνο σου, ζυγίζεις τα πράγματα και ξανα- σηκώνεσαι να τρέξεις.Γιατί η ζωή τελικά είναι ο πιο όμορφος αγώνας.
Να θυμάσαι πως δεν υπάρχει μόνο ένα "τέρμα". Και πως μέσα σου θα είσαι πάντα νικητής. Είτε φτάσεις στο τέλος της διαδρομής, είτε όχι.
Γιατί δεν τα παράτησες.
Γιατί απλά συνέχισες. 
(Και αυτό είναι το νόημα του αθλητισμού.
Του "επιχειρείν".
Των ανθρώπινων σχέσεων.)
#athleticspirit #there_is_no_finish_line
#keeprunning #doyourbest #takeyourtimetobreathe #restart