Πηγαίνοντας συχνά σε bazaars, εκθέσεις τροφίμων η νέων καλλιτεχνών, ειναι λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους με εξαιρετικά προιόντα η δημιουργίες στα χέρια τους, που δεν τους ενδιαφέρει να τα ''εξελίσσουν'' και να τα κάνουν γνωστά. Κοπέλα με απίθανη σειρά καλλυντικών -που πιστέψτε με, θα τα αγόραζαν στο εξωτερικό χωρίς δεύτερη κουβέντα...-δεν είχε site επίσημο, και η σελίδα της στο facebook είχε να ενημερωθεί απο τον Μάρτιο του 2012. Σκέφτομαι...αν ήμουν στα χρόνια της και μπορούσα να παράγω τόσο δύσκολα προιόντα -το καλλυντικό ΔΕΝ είναι αστεία υπόθεση..-στην Ελλάδα της κρίσης, θα αφοσιωνόμουν και θα το έκανα στόχο ζωής να ''γίνω η καλύτερη''.

Οι εποχές εχουν αλλάξει. Kαι θα αλλάξουν κι άλλο.

Δεν βασιζόμαστε στους φίλους μας να αγοράσουν, στις γνωριμίες μας , στο κράτος-πατερούλη για βοήθεια,

στον ''μπάρμπα απο την Κορώνη''. Δεν είναι κακό επίσης το site σας να είναι ΚΑΙ στα αγγλικά. Είναι πλέον απαραίτητο.

Ειμαστε πολίτες του κόσμου. Τα σύνορα δεν υπάρχουν-τουλάχιστον με την στενή έννοια του όρου- το internet τα έχει φέρει πιο κοντά .Οι άνθρωποι είναι πιο κοντά. Αν λοιπόν έχετε ενα καλό προιόν, η σχεδιάζετε, κοιτάξτε "ψηλότερα".

Γνωρίζουμε όλοι μορφωμένα πλάσματα, παιδιά με μεταπτυχιακά που ζητάνε να μπούνε κάπου έστω για 450 ευρώ το 8ωρο. Είναι μεγάλο το ζόρι εκεί εξω. Ειναι κρίμα όσοι λοιπόν είστε ''δημιουργοί'' να μην το παλεύετε με νύχια και με δόντια.  

Χωρίς διάθεση κριτικής αλλά με πολύ αγάπη. Κάντε ότι αγαπάτε. Και κάντε το σωστά.