Γνώρισε την Ιλιάδα Ευαγγελία Κοθρά σε 9+1 απαντήσεις!

Η Ιλιάδα, το κορίτσι από την Άνδρο με το πρωτότυπο όνομα και όνειρο να υποκλίνεται στα χειροκροτήματα μπροστά σε μια αυλαία που πέφτει, μας αφήνει να το γνωρίσουμε. Δημιουργός του αγαπημένου Living Postcards, προβάλει την ωραία, την αληθινή πλευρά της Ελλάδας, αυτή με το κέφι, το φιλότιμο, το μεράκι. Αγαπά την καλή μουσική, ιδίως όταν ταξιδεύει μόνη υπό τους ήχους των Παυλίδη, Tindersticks και James.

 

Γεννήθηκα Αθήνα, την οποία θεωρώ «σταθερή» σχέση στη ζωή μου, αν και τελευταία της κάνω απιστίες με την αντίπαλή της πόλη, την Θεσσαλονίκη, από ‘δω η γυναίκα μου, απο κει το αίσθημά μου, κάτι τέτοιο. Η δεκαετία του ’80 που εζησα την εφηβεία μου, έχει πολλές εικόνες από μηχανόβιους, παράνομους ραδιοφωνικούς σταθμούς, τραβεστί στην γειτονιά μου -Λ. Συγγρού-, Γαρδέλη, Αλμπέρτη, Στάθη Ψάλτη αλλά και πολύ καλό θέατρο καθώς προέρχομαι απο μπαμπά που είχε αποφοιτήσει από δραματική σχολή, τα βήματα του οποίου ακολούθησα κι εγω, μαζί με σπουδές στο  marketing, public relations, διαφήμιση και management. Μετά από μια άδοξη και σύντομη καριέρα, στο θέατρο, ακολούθησα -με δόξα και διάρκεια αυτή τη φορά- το άλλο κομμάτι, το οποίο αποδείχτηκε κι σωστό -ή ετσι με βολεύει να πιστεύω, για να μη ζηλεύω κάθε φορά που μια ηθοποιός βραβεύεται κι ευχαριστεί την μαμά, τον μπαμπά της και τον καλό σκηνοθέτη που της έδωσε αυτόν τον ρόλο… κι αυτή ΔΕΝ είμαι εγώ. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια, χωρίς ταμπού, και προκαταλήψεις, αλλά σε ένα σπίτι γεμάτο αγάπη, τέχνη, βιβλία, καλό φαϊ, και πολλά μα πολλά ταξίδια -αυτό το τελευταίο είναι πλέον τρόπος ζωής μου. Και μια ωραία ημέρα, μετά απο ένα ταξίδι έξω, και με μια απέχθεια πλέον για όλη αυτήν την μιζέρια της κρίσης αποφάσισα να δημιουργήσω το Living Postcards με σκοπό να περάσω στο εξωτερικό τα δικά μου μηνύματα, με κύριο το ότι «οι Έλληνες δεν είναι ένας λαός που απλά την περνά με φραπέ στην παραλία». Μετά απο δυόμισι χρόνια, είχε φτιαχτεί μια τεράστια data base όπου ο καθένας από το εξωτερικό μπορούσε να γνωρίσει όλο το «δημιουργικό πρόσωπο της Ελλάδας», δημιουργούς, εικαστικούς, μπάντες μουσικές με αγγλόφωνο στίχο, και τοπικούς παραγωγούς προϊόντων. Μετά την επιτυχία του όλου  concept,  δεν ήμουνα πλέον μόνη μου, αλλά είχα συν-οδοιπόρους σε αυτό το ταξίδι, και πολλές προτάσεις για ενα agency, ένα νέο project το οποίο δημιουργήθηκε και ήδη  προχωρά με σταθερά βήματα. Θέατρο  πάντως, βλέπω ακόμα. Ανελλειπώς.

-Τρεις στιγμές που σε έκαναν πιο δυνατή.

Τρείς στιγμές που με εκαναν πιο δυνατή? Επειδή δεν είμαι απο τους ανθρωπους που πιστεύουν πως «ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό» -προσωπικά, πιστευω ότι σε τσακίζει κι σου αφήνει βαθιά σημάδια- θα σας ομολογήσω τις τρεις καλές  στιγμές που με δυνάμωσαν. Η στιγμή που αποφάσισα να αφήσω μια καλοπληρωμένη δουλειά, και με τα χρήματα που είχα μαζέψει, να σπουδάσω θέατρο και να ταξιδέψω ολομόναχη. Η πρώτη μου παράσταση στο θέατρο, απλά αξέχαστη -απίστευτη ενέργεια μέσα μου. Και οι πρώτες μου συνεντεύξεις σε μεγάλη εφημερίδα, και σε περιοδικά πολύ αξιόπιστα με δυνάμωσαν δίνοντάς μου την πρώτη πεποίθηση ότι »κάτι κανω καλά» με το concept του Living Postcards.

-Τρία μέρη όπου θα ήθελες να ζήσεις.

Δεν συνδέομαι με τόπους, μόνο με ανθρώπους. Αλλά θα θελα να είμαι κάπου που να βλέπει το πρωί θάλασσα. Όταν γεράσω, λοιπόν, θα θα ήμουν ευτυχισμένη να έμενα στο σπίτι μου στην Άνδρο, καθώς έχω όλο το Αιγαίο μπροστά μου, με το που βγαίνω στην αυλή μου.

-Τρία γνωρίσματα που θα ήθελες να έχεις.

Θα θελα να ‘μουνα 10 κιλά λεπτότερη, 10 χρόνια νεώτερη και 10 πόντους ψηλότερη.

-Επιπλέον στοιχείο.

Ετοιμάζουμε πολλά και όμορφα στο site και για καλό σκοπό. Αυτό μου δίνει τεράστια δύναμη να συνεχίσω. Είμαι τελειομανής, και έχω μανία με την αισθητική και την καθαριότητα. Απεχθάνομαι τα πολλά πράγματα γύρω μου, τις πολλές σκέψεις μέσα μου και γίνομαι πυρ και μανία με το να μου τρώνε τον «χρόνο» με ανόητο τρόπο. Αγαπώ τα ζώα και το καλό φαγητό. Έχω λίγους αλλά σταθερούς φίλους. Αυτό και μόνο με κάνει «πλούσια».